دیوارهای پرده ای شیشه-آلومینیوم به زبان ساده

(کرتین وال ۲)

در ادامه بخش نخست به بررسی تکمیلی نحوه طراحی و اجرای نماهای شیشه-آلومینیوم ( کرتین وال) می پردازیم:

درسیستم وادار دودهانه ، وادارها دوطبقه را پوشش می دهند.بنابراین هروادار می تواند یک بست ثقلی(DL) داشته باشد، مهارها در طبقات مختلف پیش بینی می شوند، تفاوت دیگر بین سیستم های یک دهانه و دودهانه این است که مهارهای انبساطی ( به طور ساده FSJEX ) هم در طبقات مختلف نیاز است. در سیستم یک دهانه تنها یک بست لرزه ای (EX) و فقط در طبقه دوم ساختمان ضرورت دارد.

بست های ثقلی (DL) و لرزه ای (EX) از جنس فولاد یا آلومینیوم هستند و وادارها به آنها پیچ می شوند. تنها تفاوت بین آنها آن است که در بست ثقلی (DL) دو سوراخ بالایی دایروی و در بست لرزه ای (EX) دو سوراخ بالایی در جهت قائم به صورت شیاری است که امکان حرکت قائم را فراهم می نماید.

(EX) یا بست لرزه ای(DL)اتصال وادار به بست ثقلی

مهار وادار به بست ثقلیDL ( یا بست لرزه ایEX ) یک فرآیند دو مرحله ای دارد. مرحله اول شامل ایجاد اتصال موقت بین وادار و بست می باشد پس از آنکه تمام وادارها در یک راستای قائم تراز شدند، اتصال دائمی بین وادار و بست ایجاد می شود. اتصال دائمی نیازمند سوراخ کاری وادارها در محل های از پیش سوراخ شده موجود در بست ها است نصب دیوار پرده ای شیشه-آلومینیوم توسط گروه نصب تولید کننده یا توسط گروه سوم نصاب مورد تایید تولیدکننده باید انجام شود.

اتصال ریل به وادار

در این نوع نمای ساختمانی از روش های متفاوتی جهت اتصال ریل به وادار استفاده می شود. یک روش متداول این اتصال ، استفاده از قطعات آلومینیومی (که به آن بلوک برشی (shear block) گفته می شود) می باشد که به وسیله پیچ به وادارها متصل می شوند. پس از نصب بلوک های برشی، ریل ها به این قطعات آلومینیومی چفت می شوند، به طوری که هر یک از بلوک های برشی در یک انتهای ریل قرار گیرد. بنابراین هیچ بستی بین ریل و بلوک برشی مورد استفاده قرار نمی گیرد. از آنجا که طول هر یک از ریل ها کوچک می باشد (در حدود ۲/۱-۸/۱ متر)،در نتیجه فضای اندکی جهت جلوگیری از آسیب ناشی از انبساط و انقباض ریل مورد نیاز می باشد. به طور کلی طول ریل در حدود ۵/۱ میلی متر از فاصله خالص بین دو وادارکمتر درنظرگرفته می شود.

دیوارهای پرده ای نصب شده از داخل و نصب شده از خارج ساختمان

یکی از عوامل تعیین کننده شکل مقاطع مورد استفاده در وادارها و ریل ها، نوع نمای شیشه ای از لحاظ نصب ازخارج و یا نصب از داخل می باشد در روش نصب از خارج، پانل های شیشه دیوار، از خارج ساختمان به وسیله کارگرانی که برروی داربست مستقر شده اند نصب می شوند. این روش نصب دارای کارایی لازم نمی باشد و علاوه بر آن به دلیل استفاده از داربست، پر هزینه نیز می باشد. به طور کلی این روش در سازه های کوتاه تا متوسط مورد استفاده قرار می گیرد. پانل های شیشه در روش نصب از خارج به دو روش در جای خود مهار می شوند:

• وسیله صفحه های فشاری نگهدارنده شیشه
• آب بند سیلیکونی سازه ای که باعث چسباندن شیشه می شود

در روش نصب از داخل، پانل های شیشه ای به وسیله کارگرانی که در طبقات سازه مستقر شده اند نصب می شوند. این روش نسبت به روش نصب از خارج کارآمدتر است، چرا که نیازی به استفاده از داربست ندارد. مقطع عرضی ریل ها و وادارها در این روش بسیار پیچیده تر از روش نصب از خارج می باشند. این روش در سازه های بلند مرتبه انتخاب مناسبی است.

دیوارهای پرده ای شیشه ای یکپارچه

در دیوارهای پرده ای شیشه ای یکپارچه قطعات پیش ساخته دیوار که بر روی آنها شیشه های نما نصب شده است، جهت اتصال به سازه، به محل پروژه حمل می شوند. در این نوع دیوار، به جای استفاده از وادارها و    ریل ها، قطعات دیوار به صورت تک تک درکنار یکدیگر قرار گرفته و دیوار شیشه ای را تشکیل می دهند. قطعات دیوار طراحی می شوند که با قطعات مجاور در وادارها ، و با قطعات بالا و پایین در ریل ها جفت شوند. ریل بالایی قطعه پایینی به ریل پایینی قطعه بالایی متصل می شود.قطعات اتصال تعبیه شده در ریل بالایی قطعه زیرین، در فضای خالی تعبیه شده در ریل پایینی قطعه فوقانی به طور کامل چفت می شود. این جزئیات باید برای مقاومت در برابر بار جانبی طراحی شود و مشابه جزئیات به کار رفته در دیوارهای ساخت درجا می باشد. مقاومت قطعات دیوار در برابر بار ثقلی به وسیله بست هایی که به کف طبقات متصل است، حاصل می شود دو قطعه مجاور دیوار جهت انتقال بار ثقلی از یک بست استفاده می کنند.

عملکرد سازه ای دیوارهای شیشه- آلومینیوم

مهمترین نیاز سازه ای دیوارهای آلومینیوم- شیشه توانایی آنها در مقابله با بارهای جانبی (به طور خاص بار باد)، و نیز ایستادگی در برابر ضربه اجسام خارجی که در هنگام وقوع تند بادها ( در مناطق طوفان خیز) ممکن است به دیوار برخورد کنند،می باشد. بست های بار ثقلی دیوارهای شیشه- آلومینیوم، که وزن دیوار را به سازه منتقل می کنند، باید برای تحمل بارهای لرزه ای و باد طراحی شوندو همچنین جزئیات لازم جهت مقاومت دیوار های پرده ای دربرابر بارهای جانبی ، براساس روابط نیرو های جانبی ارائه شده در مناطقی که شدت بار جانبی در آنها زیاد است، برای تامین مقاومت کافی بهتر است از مقاطع فولادی در داخل وادارها استفاده شود. مقاطع فولادی و وادارها به یکدیگر به شکلی متصل می شوند که با یکدیگر به طور مختلط عمل کنند. به طور معمول مقاطع c یا I شکل به عنوان مقاطع قرار گرفته در وادارها استفاده می شود. مقاطع C شکل نسبت به مقاطعI شکل قابلیت جای گیری در کنار یکدیگر را دارند، به طوری که ممکن است در یک وادار به طور همزمان از ۲ یا ۳ مقطع C شکل استفاده شود. پروفیل های فولادی قرار گرفته در داخل وادارها باید برای جلوگیری از واکنش گالوانیک بین آلومینیوم و فولاد به طور کامل اندود شوند. به عنوان روش جایگزین به جای قرار دادن مقطع فولادی در داخل وادار ها، می توان وادارها را به یک عضو فولادی قاب سازه ای متصل نمود. این روش معمولا در دیوارهای آلومینیوم- شیشه بلند، در هنگامی که وادارها دارای تکیه گاهی در وسط ارتفاع نباشند، استفاده می شود. این تکیه گاه ها مشابه تکیه گاه هایی که در نماهای ساختمان های مرتفع توسط کف طبقات تامین می شود، است.

منبع: الزامات و ضوابط عملکردی و اجرایی نمای خارجی ساختمانها- مرکز تحقیقات راه- مسکن و شهرسازی